Praten over je eigen afscheid of over dat van je partner, geliefde, kind,… kan zinvol en geruststellend zijn. 

We bereiden veel van de belangrijke momenten in ons leven goed voor: de geboorte van je kinder(en), de overgang naar volwassenheid, verjaardagen, een huwelijk, jubileum, pensionering, ... Bij al die grote momenten van het leven hebben we ceremonies of feestelijke gebeurtenissen.

Toch blijft het bespreken van de dood, van je eigen sterven en alles daarrond omheen nog vaak een taboe, of op zijn minst ongemakkelijk. Dit is eigenlijk jammer, want praten over je naderende dood brengt vaak rust. Op die manier kun je je ervan verzekeren dat het gebeurt zoals jij het zelf wil en maak je het ook voor de achterblijvers gemakkelijker. 

Het maakt dat je je bewust bent van de waarde van het afscheid en dat je daarmee ook 'eigenaar' wordt van je eigen afscheid. En natuurlijk ook dat er geen dingen gebeuren die jij zelf niet wilt.  

Ik luister graag naar hoe jij het wil